News 30 September 2015 News from SKAO
Bouw heeft keihard voordeel nodig
Opdrachtgevers willen van de laagste prijs af, merkt Age Vermeer. En er moet meer ruimte komen voor innovatieve ideeën. Hoe je dat voor elkaar krijgt, daar is de divisiedirecteur infra bij Dura Vermeer nog niet over uit. Eén ding weet hij echter zeker: het moet iets met een financiële prikkel zijn. “Ondernemers hebben keihard voordeel nodig, anders gaan we nooit veranderen.”
Wat is het probleem?
“Momenteel is een bouwbedrijf dat 1 procent verdient goed bezig. Eén procent! Daar moet verandering in komen. Dat vinden de opdrachtgevers ook. Zij willen dat een opdrachtnemer een redelijke prijs krijgt, zodat hij het einde van het project kan halen. Tegelijkertijd willen ze graag innovatieve oplossingen voor hun problemen.”
Dat klinkt op zich goed, toch?
“Ja, maar in de praktijk zijn er maar weinig bedrijven die lef tonen en buiten hun scope dingen gaan doen. Deels omdat het geld kost en dat is er nu niet, maar ook omdat ze er maar weinig kans toe krijgen.”
Hoe is daar verandering in te brengen?
“Dat heb ik me regelmatig afgevraagd. Mijn conclusie: ondernemers hebben keihard voordeel nodig, anders gaan we nooit veranderen. Je moet een prikkel krijgen, een bepaalde beloning. Je moet uitgedaagd worden. De CO2-Prestatieladder is daar een goed voorbeeld van. Toen die kwam wilden we ineens wel CO2 reduceren. Zoiets zou je ook met innovatie kunnen doen.”
Van wie zou die prikkel moeten komen?
“De bouwers en opdrachtgevers samen. Wij zijn het aan elkaar verplicht om dit soort dingen samen te onderzoeken.”
Ik ben een gemeente en wil een brug. Wat stelt u voor?
“De opdrachtgever moet een opdrachtnemer kunnen vinden die een oplossing heeft voor zijn probleem. Er moet sprake zijn van bewezen kwaliteiten – past performance – dat is duidelijk. Maar waarom laten we de rest van het proces niet wat meer vrij?”
Vrij?
“In andere branches kan het wel. Advocatenkantoren bijvoorbeeld. Daar maak je vooraf al een keuze op basis van kennis, kwaliteit, personen of klik. Dan pas prijs, omdat je gewoon de beste wilt hebben. En aan de hand daarvan zeg je: die is goed, die wil ik voor mijn probleem inzetten. Bij ons is dat heel moeilijk.”
Hoe wilt u dat inrichten?
“Daar moeten we het samen over hebben. Ik zou zeggen: Doe iets met een joker of een wildcard. Geef partijen die in het verleden goede prestaties hebben neergezet en met wie een klik is een bepaalde voorsprong. Dat je als marktpartij of bouwer kunt zeggen: Dit project is echt op mijn lijf geschreven. Ik zet mijn joker in en krijg 1 procent korting.”
1 procent maar?
“Bij wijze van spreken. Het gaat niet om die ene procent natuurlijk. Het is de bouw gewoon om 10 tot 20 procent onder de kostprijs in te schrijven. Maar dat is ons eigen probleem. Het gaat me er meer om dat mensen gestimuleerd worden om hun beste beentje voor te zetten.”
Innoveren is toch al mogelijk binnen de bestaande kaders?
De nieuwe sluis in IJmuiden zou, mede door een innovatief ontwerp, voor een veel lager bedrag gegund zijn.
“Eens. Ik vind dat een goed voorbeeld van hoe het ook kan. Dat wil zeggen: Als ze het kunnen waarmaken. Ze hebben een groot gat getrokken. Ik hoop maar dat ze er zelf ook nog wat aan overhouden en niet meteen alle winst aan de opdrachtgever geven, want dat gebeurt ook nog wel eens.”
U kunt ook zeggen: wij, de bouwsector, zoeken de oplossing bij onszelf.
“We moeten het samen doen. Ik zeg niet: De opdrachtgever moet zijn opdrachten beter in de markt zetten. Ik zeg ook niet: De bouwer moet niet meer te laag inschrijven. Dat is een utopie.’’
U werkt bij Dura Vermeer, één van de grootste bouwers van Nederland. Als er iemand het goede voorbeeld kan geven…
“Eens. Maar dat is heel moeilijk. Ik denk dat er altijd een financiële stimulans moet zijn. Als die er niet is, wordt het heel moeilijk om de ondernemers in Nederland te veranderen.”
Of bent u als bouwer niet onderscheidend genoeg?
“Hoe bedoelt u?”
Ziet u het verschil tussen een weg van Dura Vermeer en één van uw concurrenten?
“Ik zie wel of het een goede weg. Als het product er eenmaal ligt is er geen verschil te zien tussen een weg van Dura Vermeer of VolkerWessels? Nee, uiteraard wel in de voorbereiding, het risicomanagement of de omgevingscommunicatie.”
Is dat niet het probleem?
“Het zou heel mooi zijn als je kunt zeggen: Wauw, dit is echt de Mercedes of de BMW onder de wegen. En dit is een Lada, maar daar betaal ik ook voor. Dat is ons als sector tot nu toe niet gelukt. Bij woningen al ietsje meer, maar daar gaat het ook niet om hele grote verschillen. Je moet het verschil zoeken in kleine dingen. En er zijn nu eenmaal hulpmiddelen nodig om die kleine dingen zichtbaar te maken. Dát is mijn verhaal.”
BRON: Cobouw